“Mumbai.. where dreams are fulfilled and lives are settled”

பம்பாயில் ஷாப்பிங் செய்ய தாதர், மாடுங்கா தான் செல்ல வேண்டுமென்ற அவசியமில்லை. முலுண்ட், காட்கோபர் என நீங்கள் எங்கே போனாலும் ஸ்டேஷனுக்கு (ஈஸ்ட், வெஸ்ட் என அடைமொழியுடன்) இரண்டு பக்கமும் பெரிய மார்க்கெட்டுகளில் சகலமும் கிடைக்கிறது.

விலே பார்லே அந்தக்காலத்திலிருந்தே ஒரு ப்ரைம் லொகாலிட்டி. காரணம் இந்தப்பக்கம் (கிழக்கு) ஏர்போர்ட், மேற்குப்பக்கம் (ஜுஹு பீச்) மற்றும் சர்ச்கேட்/பம்பாய் வீ.டி ஸ்டேஷனுக்கு குறைந்தளவு தூரம். ஃப்ளாட்கள் கொள்ளை விலை. பார்லே பிஸ்கட் கம்பெனி இந்தப்பகுதியில் இருப்பதால் இந்தப்பெயர். ‘பார்லே’ என தென்னிந்தியரும் ‘பார்லா’ என உள்ளூர்க்காரர்களும் விளிப்பார்கள்.

ஸ்டேஷனை விட்டு வெளியே வந்தால் தினாநாத் மார்க்கெட். சுமார் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட கடைகள் ஒரு பெரிய கட்டிடத்தில். வீட்டிற்குள் அணிய சுடிதார், குர்த்தி என சுமார் 450ரூபாயிலிருந்து 1000க்கு மேல் சல்லிசாக கிடைக்கிறது. பார்கெய்ன் கிடையாது. ஒரே விலை. பார்ட்டி வேர் என 2000,3000க்கும் உண்டு. டோட்டோர கடைகளில் காய்கறி, பழங்களை அழகாக அடுக்கி வைத்திருக்கும் அழகோ அழகு. எல்லாம் உ.பி பையாக்கள். விலை சற்று அதிகமே.

பூங்கொத்து (பொக்கே) வாங்க விலேபார்லே மார்க்கெட் வந்தோம். பஹ்ரைனின் கண்ணை பறிக்கும் வண்ணங்களுடன் பொக்கே நினைவுக்கு வந்தது. அங்கே ஃபிலிப்பினோ யுவதி பொக்கே செய்யும் அழகே தனி. நாம் தேர்வு செய்த பூக்களை கூடையிலிருந்து குழந்தையைப்போல மெல்ல வாரியெடுப்பாள். குழந்தையென்று சொன்னது பூக்களை அல்ல.. அவளை. சர்.. சர்ரென பாட்டில் தண்ணீரை ஸ்ப்ரே செய்து, கத்தரிக்கோலால் தண்டுக்கால்களை வெட்டி ட்ரிம் செய்யும் அவள் அழகையும் பொக்கேயுடன் சேர்த்து ரசிப்போம். விலேபார்லா இளஞனின் ப்ளாட்ஃபாரக்கடை பஹ்ரைனுக்கு சற்றும் குறைவில்லை. அவனும் கத்தரி, சலஃபன் டேப் இத்யாதிகளுடன் கண்ணாடி பேப்பர் சுற்றி வண்ண ப்ளாஸ்டிக் ராப்பர்கள் கொண்டு சுருள் சுருளாக சுற்றி மிக அழகான பொக்கே செய்துகொடுத்தது வெறும் 80ரூபாய்க்கு. பஹ்ரைனில் 3 தினார்கள் (சுமார் 700 ரூ).

டிப்பிகல் பம்பாய் கட்டிங் சாய் குடித்து பல வருஷங்களாச்சு. நம்மூர் போல பாய்லர் டீயெல்லாம் கிடையாது. இன்னமும் அதே பித்தளை பாத்திரம், பாலை அள்ளி கொட்டவும், கொதிக்கும் டீயை கலக்கவும் அதே பிடி வைத்த நீண்ட குழிக்கரண்டி. கொதிக்கிதோ கொதிக்கிது அவ்ளோ நேரம். நொடிக்கொரு முறை அந்த பிடிக்கரண்டியால் பாத்திரத்தின் சைட் மற்றும் அடிப்பாகத்தை சுரண்டி டீத்தூள் பாத்திரத்தில் ஒட்டாமல், நடுநடுவே இடது கையில் டீயை ஊற்றி நக்கி பார்த்து இன்னும் கொஞ்சம் உலர் எலுமிச்சை புல்லை (lemon grass) போட்டு கலக்கறான்கள். விலை பத்தே ரூபாய்.

மீ மராட்டி எனும் உணவகத்தில் மிசால் பாவ், உசால் பாவ், பாவ் பாஜி, வடாபாவ், தபேலி, பூரண்போலி, டோக்ளா போன்ற மராட்டிய/குஜராத்திய பண்டங்கள் விற்கிறார்கள். ஒரே நேரத்தில் எல்லாம் சாப்பிட ஆசை.. எப்படி முடியும்!

வீடியோவில் வரும் ப்ரட் சாண்ட்விச் கடைகள் தெருவுக்கு ஒன்றாக இருக்கும். ஜெயின் சாண்ட்விச் என்பது குஜராத்திகள் விரும்பி உண்ணும் பதார்த்தம் இங்கே. டீக்கா (கொஞ்சம்) அதிகம் என்று சொல்லிவிட்டால் உடனே அவன் உ.கிழங்கை (வேகவைத்த) ஒரு ஸ்லைஸ் வெட்டி அதில் மசாலாப்பொடி தூவி தருவான். நாக்கில் காரம் போயிந்தி.